روایت ناقص سایت انتخاب از نامه همسر رئیس جمهور به همسران رؤسای‌جمهور کشورهای اروپایی| جمیله علم الهدی به همسران مقامات چهل کشور غربی چه گفت؟

به گزارش پایگاه خبری 598، دروغ، همیشه وارونه‌کردنِ حقیقت نیست؛ گاهی حذف بخش‌هایی از یک موضوع و بیان ناقص آن، مفهوم را کاملا وارونه می‌کند. این  حتی از حالتی که موضوع تماما دروغ باشد هم بدتر است؛ چون از همان قسمت ناقص حقیقت، اعتبار می‌گیرد و همین، باعث می‌شود خیلی وقت‌ها مخاطب در درستی آن  شک نکند. به همین خاطر است که این روش، به یک تکنیک عملیات روانی تبدیل شده که «پاره‌حقیقت‌گویی» نام دارد و خیلی وقت‌ها برای تحریف افکار عمومی از آن استفاده می‌شود.

اصل ماجرا چه بود؟

نامه خانم علم‌الهدی بعنوان همسر رئیس جمهور ایران به همسران مقامات ۴۰ کشور غربی منتشر شد اما رسانه های اصلاح طلب صرفا بخاطر عدم کنش‌گری بین المللی همسران روسای جمهور سابق کشورمان آنرا مورد انتقاد قرار دادند.

متن نامه جمیله علم الهدی خطاب به 40 تن از همسران رؤسای جمهور کشورهای اروپایی به شرح ذیل است:

بسم الله الرحمن الرحیم

ضمن عرض سلام و احترام

بدین وسیله با قلبی آکنده از اندوه، جهت همدلی با زنان ستمدیده و کودکان بی پناه غزه، از شما می‌خواهم این رویدادها و نتایجش را قضاوت کنید. ما به عنوان «انسان» و به خاطر آنچه در این روزهای تلخ در بخش کوچک و زیبایی از سیاره مشترک مان زمین، رخ می‌دهد، شایسته است که شرمسار باشیم.

پاسداشت ارزش‌های انسانی به کنش مشترک ما و همه کسانی نیاز دارد که مدعی عدالت و آزادی هستند و از ستم و فلاکت متنفرند. چه اینکه انتظار می‌رود شما به عنوان یک بانوی قدرتمند و صاحب نفوذ در اروپا که آن را مهد تمدن می‌دانید، برای یاری رساندن به زنان ستمدیده و کودکان بی پناه غزه، اقدامات درخوری داشته باشید.

به واقع جهان از این همه سنگدلی قدرتمندان در حیرت مانده، چگونه می‌توان عملکرد مردان سیاست را در حمایت تسلیحاتی از اسرائیل ارزیابی کرد؟ در حالی که چشم و گوش آنها برای شنیدن و دیدن فریاد مظلومان فلسطینی فروبسته است.

همراهی پیشرفت‌های بزرگ علمی و فناورانه غرب که مبشر توسعه و رفاه بوده اند، هم اکنون یعنی با بسته شدن همه راه‌های امدادرسانی به غزه، صرفاً با یاس همراه شده و پشیمانی به ارمغان می‌آورد. واقعاً چگونه این سکوت و دهان فروبستگی را در برابر دستان گشاده جنایتکاران در استفاده نامتعارف از سلاح‌های نامتعارف علیه محروم‌ترین و مظلوم ترین مردم دنیا می‌توان قضاوت کرد؟

بستن آب بر تشنگان خردسال و تحریم غذا و دارو بر مجروحان و محرومان با کدام یک از سنت‌های اخلاقی یا قواعد مدنی، توجیه پذیر است؟ کدام یک از رویه‌ها و کنوانسیون‌های حقوقی، ملی یا بین المللی، می‌توانند توجیه گر این نوع تشویق‌ها برای کشتار زنان و کودکان باشند؟

چگونه گروهی توانسته اند خود را «اسرائیل» (بنده خدا) معرفی کنند ولی با توسعه سیاست ترس و نفرت، فقط سلطه شیطان را گسترش بدهند؟ آیا گمان می‌کنیم که خداوند بزرگ این همه جنایت را بدون کیفر رها می‌کند؟ آیا موسی علیه السلام، برای قومی یا گروهی یا حزبی چنین مجوزی صادر کرده، تا مردم بی گناه را یا به اجبار از خانه و سرزمین خود اخراج کنند و یا آنها را به کلی نابود سازند؟ واقعاً عیسی علیه السلام که پیامبر مهربانی است این همه بی مهری به کودکان و زنان گرفتار شده را از ما می‌پذیرد؟ آیا این اندیشه ورزان ممتاز مدرن که راهنمایان امروز جهان در این عصر هستند، چنین نوعی از تصفیه نژادی را بر می‌تابند؟

لطفاً به عنوان یک بانوی فداکار و مهربان و به نمایندگی از زنان و مادران و دختران سرزمین خود، از همسرتان بخواهید قتل کودکان و زنان بی پناه فلسطینی را محکوم کنند و برای برقراری صلح به اقدامات فوری و مؤثری دست بزنند. امید دارم که در برابر تلاش‌های انسان دوستانه تان، از پاداش الهی برخوردار باشید.

جمیله علم الهدی
همسر رئیس جمهور اسلامی ایران

رسانه اصلاح طلب انتخاب، چگونه با استفاده از تکنیک پاره‌حقیقت‌گویی هجمه ای علیه همسر رئیس جمهور ایجاد کرد؟

این رسانه که به تازگی رفع فیلتر شده است در وبسایت و کانال خود با اشاره به فقط یکی از همسران روسای جمهور کشورهای اروپایی اینجور وانمود میکند که خانم جمیله علم الهدی فقط خطاب به همسر رئیس جمهور یک کشور خاص اروپایی این نامه را نوشته اند.

در این سایت آمده است:

جمیله علم الهدی همسر رئیسی در نامه‌ای به همسر رئیس‌جمهور فرانسه نوشت: سرکار خانم مکرون لطفا شما به عنوان یک بانوی فداکار و مهربان و به نمایندگی از زنان و مادران و دختران سرزمین خود، از همسرتان بخواهید از مباشرت در قتل کودکان و زنان بی پناه فلسطینی خودداری کنند و برای برقراری صلح به اقدامات فوری و موثری دست بزنند. امید دارم که در برابر تلاش‌های انسان دوستانه‌تان، از پاداش الهی برخوردار باشید.

بنابراین یک بار دیگر این تکنیک عملیات روانی را مرور کنیم؛ گاهی حادثه، خبر یا سخنی مطرح می‌شود که از نظر منبع، محتوای پیام، مجموعه‌ای به هم پیوسته و مرتب است که اگر بخشی از آن نقل و بخشی نقل نشود، جهت و نتیجه پیام منحرف خواهد‌شد.این از رویه‌های رایج مطبوعات است که معمولا متناسب با جایگاه و جناح سیاسی که به آن مایل هستند، بخشی از خبر را نقل و پاره‌ای از آن را عنوان نمی‌کنند.

* محمدحسین رضایی